Wyturlać się zza stołu

Niedziela, 27 grudnia 2020 · dodano: 27.12.2020 | Komentarze 0

Po świątecznym obżarstwie pora było się w końcu ruszyć i jakoś powoli zacząć to spalać. Termometr pokazywał -2 stopnie. Nie napawało mnie to optymizmem ale jedynym pocieszeniem było słońce, które w końcu się pojawiło. Stwierdziłam, że już nawet ten silny wiatr mnie nie zatrzyma. Po dość ciężkim zebraniu się wylazłam na dwór. Okazało się, że Polar nie chce mi włączyć licznika. Wszytko działa, tylko nie licznik. Musiałam polecieć po Mio, którego bateria była w połowie naładowana (dla niektórych to jest dużo, ale nie dla Mio, który w zimie baardzo szybko się rozładowuje). Już cała zapocona ruszam i modlę się, żeby wytrzymało ono te półtorej godziny i nie ucięło śladu. Okazało się, że jedzie się naprawdę przyjemnie. Mimo tak niskiej temperatury, było cieplej niż jak było 5 stopni, a wilgotność wynosiła 100%. Miałam ochotę dokręcić już do tej 50 - tki, ale wiedziałam, że licznik tego nie wytrzyma.
Nad zalewem było masakrycznie dużo ludzi. Jak już wracałam i cieszyłam się, że jadę z wiatrem to spotkałam kolegów, którzy robili już "chill out". Dołączyłam się do nich, pogadałam i mimo, że chciałam sobie poprawić średnią to okazało się, że jedziemy wolniej niż wtedy, gdy jechałam sama pod wiatr :D Później spotkałam drugiego kolegę, który akurat mieszka niedaleko mnie i tak wspólnie wróciliśmy na osiedle.
Dzisiaj był jakiś wysyp rowerzystów, biegaczy i spacerowiczów. Chyba nie tylko ja obżarłam się przez te święta.

Pozdrawiam,
Paulina.